આ સાંભળીને
આશ્ચર્ય પામશો નહીં, આજકાલ, લગ્નેત્તર સંબંધો પછી, સંસ્કારી સમાજમાં, લોકો ઘણી વાર હતાશામાં કહે છે કે ... હું એ
વાર્તાનો ભાગ નથી. આજે લખવા જઈ રહ્યો છું, ભલે હું તેનો ભાગ ન હોઉં, પરંતુ હું દરેક
વસ્તુનો સાક્ષી અને ગવાહ છું, દેશ, કાળ અને પરિસ્થિતિ અનુસાર ફક્ત સ્થાનો અને પાત્રોના
નામ બદલાયા છે... અનિયંત્રિત ખર્ચ. મર્યાદાઓથી આગળ... અને આધુનિકતાએ સામાજિક
મૂલ્યોનો લગભગ નાશ કર્યો છે. તમે કલ્પના પણ કરી શકતા નથી કે મૌન સ્વીકારથી શરૂ
થયેલો સંબંધ અચાનક ક્યારે ભયંકર વળાંક લેશે.
આ વાર્તા છે એક
નાનકડા શહેરની એક મધ્યમવર્ગીય છોકરી દીપાની...તેના મોટા સપના હતા...તેનો પરિવાર
સારો હશે...તેની પાસે બધી ખુશીઓ હશે...તેને સારો પતિ મળશે. .. તેની પાસે સારી
નોકરી હશે... જે... સામાન્ય મધ્યમવર્ગીય પરિવારમાં જન્મેલી કોઈપણ છોકરી પાસે હોય છે... દીપા પાસે પણ હતી...
આજે દીપા રડી રહી
હતી… આજે તેના પ્રેમીએ તેને
ઠપકો આપ્યો હતો… “જ્યારે તું મારા
માટે તારા પતિને છેતરી શકે છે, તો તું મને બીજા
કોઈ માટે પણ છેતરી શકે છે?” - દીપા આજે વિનોદના
મોઢેથી આ શબ્દો સાંભળીને અવાક થઈ ગઈ હતી. તેનું હૃદય ખૂબ પીડામાં હતું, કંઈપણ બોલ્યા વિના, તે વિનોદની કારમાંથી નીચે ઉતરી અને તેના ઘરે
આવી. બાળકોને શાળાએથી પાછા ફરવાને હજુ ઘણો સમય હતો.
દીપાએ તેના ઘર
તરફ એક નજર કરી, પછી સોફા પર
બેસીને વિચારવા લાગી કે આવા ઓનલાઈન
સંબંધમાંથી તેને શું મળ્યું?? દીપાના પતિ સારી
નોકરીમાં હતા. બે સુંદર બાળકો, પોતાનું ઘર અને
કાર, તેને પતિના સમય સિવાય કોઈ
વસ્તુની કમી નહોતી. અને એક સ્ત્રી માટે, તેના પતિ દ્વારા તેણે આપેલ સમય એ બધી
સાંસારિક વસ્તુઓ કરતાં વધુ કિંમતી છે. તેનો પતિ ઓફિસના કામમાં એટલો વ્યસ્ત થઈ ગયો
કે લવ મેરેજ હોવા છતાં તે તેને સમય આપવાનું ભૂલી ગયો. કોઈપણ રીતે, માણસનો પ્રેમ ત્યાં સુધી જ રહે છે જ્યાં સુધી
તે તેને પ્રાપ્ત ન કરે.
દીપાને આ શહેરમાં
પોતાનું કોઈ નહોતું અને ન તો તેને કોઈને મળવાનું બહુ ગમતું. તે ફક્ત સંબંધીઓ અને મિત્રો સાથે ફોન પર વાત કરતી હતી. એ તેના પરિવાર સાથે સુખી જીવન જીવી રહી હતી.
સોશિયલ મીડિયા પર વિનોદ સાથે તેની મિત્રતા થઈ હતી અને તે એ જ શહેરમાં રહેતો હતો. શરૂઆતમાં તે દીપાને
ક્યારેક-ક્યારેક સોશિયલ મીડિયા પર જ મેસેજ કરતો હતો. દીપાએ ક્યારેય જવાબ ન આપ્યો
પણ વિનોદ તેના વખાણ કરે તે તેને પણ ગમ્યું. થોડી વાર પછી તે પણ જવાબ આપવા લાગી.
પછી મામલો સોશિયલ મીડિયા પર મેસેજ કરવાથી લઈને ફોન પર વાત કરવા સુધી કેવી રીતે ગયો
તે જાણી શકાયું નથી.
પતિ ઑફિસે અને
બાળકો સ્કૂલે ગયા પછી દીપા ફોન પર વિનોદ સાથે વાત કરવા માટે પણ સમય કાઢતી. ગમે તેટલો સમય
હોય, પતિ અને બાળકો ઘરે આવે ત્યાં સુધી બંને ફોન પર
જ રહેતા. હા, વિનોદને ક્યારેય કોઈ અગત્યનું કામ હોય તો તેની
સાથે વાત ન થઈ શકતી. એકલતામાં દીપાને ખ્યાલ જ ન રહ્યો કે ક્યારે અને કેવી રીતે
તેના પગલાં વિનોદ તરફ આગળ વધવા લાગ્યા.
વિનોદ પણ તેની
વાત સાંભળતો, સમજતો અને તેની
સંભાળ રાખતો. દીપાને આ જ જોઈતું હતું. કોઈ એવું હોવું જોઈએ જેને તે પોતાના દિલની
દરેક વાત કહી શકે. સમય આમ જ પસાર થયો. હવે દીપાને તેના પતિ સામે કોઈ ફરિયાદ ન હતી
કારણ કે તેણે બીજે ક્યાંય સાંત્વના મળવા લાગી હતી. કપડાં પહેરવાની શોખીન,
હવે જ્યારે પણ દીપા કંઈપણ
નવું ખરીદતી ત્યારે તે વિનોદને સૌથી પહેલા બતાવતી, કારણ કે તેના પતિ પાસે આટલો સમય હતો નહીં.
સાડી સૂટ, આધુનિક પહેરવેશ, હેરકટ, મહેંદી, વિનોદ દરેક ફોટા પર ખુલ્લેઆમ વખાણ કરતા હતા, તેમના મોંમાંથી
મોતી ખરી રહ્યા હોય,જાણે તેમનાથી
સુંદર કોઈ ન હોય.
એક દિવસ વિનોદે
તેની પાસે સેલ્ફીની માંગણી કરી, પહેલા તો તેણે ના
પાડી, પછી વિનોદ ગુસ્સે ન થાય
તે વિચારીને તેણે સેલ્ફી મોકલી... પછી વિનોદની ડિમાન્ડ વધી, પહેલા એક દિવસ તેણે ઇનર વેર પર જોવાની ઈચ્છા વ્યક્ત કરી, તેણે સ્પષ્ટપણે ના પાડી એટલે વિનોદ થોડો ગુસ્સે
થઈ ગયો, બે દિવસ સુધી
તેણે તેની સાથે વાત ન કરી, તેને પોતે જ તેને
મેસેજ કરવાની ફરજ પડી, થોડી ફરિયાદ પછી
ફરી વાતચીત શરૂ થઈ... થોડા દિવસો પછી, વિનોદે તેને ફરીથી 2 પીસમાં જોવાની
ઈચ્છા વ્યક્ત કરી કે... આ વખતે તેણે તેના ના પાડવા છતાં તેની ઈચ્છા પૂરી કરી.
વિનોદ તેને અપ્સરા કહ્યું …તેને ઘણા સમય પછી
બહુ ગમ્યું, હવે તો તેનો પતિ
તેના પર ઓછું ધ્યાન આપતો હતો.
થોડા દિવસો પછી
વિનોદ તેને બહાર મળવાનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો.. તેણે કહ્યું કે જો કોઈ બહાર જોશે તો તે ખૂબ જ બદનામ
થશે… વિનોદ તેને સમજાવતો રહ્યો
પણ તે સંમત ન થઈ… તેથી વિનોદે તેણે પ્રેમની દુહાઈ આપી…. તારા હાથની મને ચા પણ નથી પીવડાવી શકતી... પછી તેણે કહ્યું,
ઠીક છે, તારે માત્ર ચા પીવી છે, તો હું ઘરે બનાવીને તને પીવડાવીશ... એક દિવસ પતિ
કોઈ કામ માટે ત્રણ દિવસની ટૂર પર નીકળ્યા હતા, બાળકો સ્કૂલમાં હતા, એટલે તેણે કહ્યું, તમે ઘરે આવી શકો.
વિનોદ તો એ જ રાહમાં હતો, જરા પણ વિલંબ કર્યા વિના તે તેના ઘરે પહોંચી ગયો… ચાની ચૂસકી લેતા, ક્યારે આંખો મળી, ક્યારે લાગણીઓ ઉભરાઈ ગઈ... ક્યારે બંનેએ શરમની બધી હદ વટાવી દીધી અને એકબીજાની
સામે નગ્ન થઈ ગયા. .. જે કંઈ માત્ર ફોટામાં જ જોયું હતું, આજે રૂબરૂમાં જોયું... જ્યારે હું હોશમાં આવી ત્યારે કહેવા કે છુપાવવા માટે કંઈ જ બાકી
નહોતું.
તે દિવસ પછી
દીપાએ પણ પોતાને વિનોદને સમર્પિત કરી દીધી, જો કે તેના પતિને નહીં, પરંતુ તેણે વિનોદને તેના પતિ તરીકે ચોક્કસપણે
સ્વીકાર્યો… પણ આ લાંબો સમય
ટકી શક્યો નહીં. ધીરે ધીરે દીપાને અહેસાસ થવા લાગ્યો કે સમયની સાથે વિનોદનું વર્તન
બદલાવા લાગ્યું છે. દીપાનો ફોન બે મિનિટ પણ વ્યસ્ત રહેતો તો વિનોદ તેની પૂછપરછ શરૂ
કરી દેતો. વિનોદ ઈચ્છતો ન હતો કે દીપા તેના સિવાય કોઈની સાથે વાત કરે. દીપાએ પણ
તેના પરિવારજનોને ફોન કરવાનું બંધ કરી દીધું હતું. તેના માતા-પિતા, ભાઈઓ અને બહેનો સામેથી ફોન કરે તો
જ તે વાત કરતી. વચ્ચે વચ્ચે વિનોદનો ફોન આવે તો એ પણ તેણે દરેક વખતે એની સફાઈ આપવી પડતી. એટલું જ નહીં, હવે વિનોદે તેના સોશિયલ મીડિયા એકાઉન્ટ્સ પર પણ
નજર રાખવાનું શરૂ કરી દીધું હતું.
ક્યારેક વિનોદ
કોઈની કોમેન્ટને લઈને તો ક્યારેક કોઈની લાઈકને લઈને દરેક વાતને વિવાદ બનાવી દેતા.
પરંતુ દીપા વિનોદને ગુમાવવા માંગતી ન હતી, તેથી તેણે વિનોદ
જે કહેતો તે કરતી. દીપાએ વિનોદના કહેવા પર કોઈ કારણ વગર પોતાની
ઓળખતા ઘણા લોકોને બ્લોક કરી દીધા હતા. હવે ઘણી વાર વિનોદ દીપા સાથે અર્થહીન
મુદ્દાઓ પર લડવા લાગ્યો. તે દરેક
વાતચીતમાં દીપાના ચરિત્ર પર સવાલ ઉઠાવતો, તેના પર શંકા કરતો. જ્યારે પણ તે વિનોદને મળતી ત્યારે ચોક્કસ તેનો ફોન ચેક કરતો.
તે દિવસે
પહેલીવાર દીપાને સમજાયું કે તેણે કેટલી મોટી ભૂલ કરી છે. દીપાના પતિએ ક્યારેય તેને
પૂછ્યું ન હતું કે તે ફોન પર કોની સાથે વાત કરે છે, ન તો તેણે
ક્યારેય તેનો ફોન ચેક કર્યો હતો. હંમેશા તેમનો આદર કર્યો. દીપા પર શંકા કરવી એ પ્રશ્ન જ બહાર હતો. અને અહીં, તેમની એકલતા દૂર કરવા, તે એક વ્યક્તિની
જાળમાં ફસાઈ ગઈ હતી જે હવે તેના માનસિક અને ભાવનાત્મક તણાવનું કારણ બની ગયું
હતું. તે હવે સમજી ગઈ કે બેઠા બેઠા તે મકડીના જાળમાં ફસાઈ ગઈ હતી. તે જ દિવસે દીપાએ વિનોદનો
નંબર તેના ફોન અને સોશિયલ મીડિયા પર બ્લોક કરી દીધો હતો. પરંતુ થોડા દિવસો પછી
વિનોદ ફરીથી દીપાનો પીછો કરવા લાગ્યો. તે જ્યાં પણ જતી ત્યાં વિનોદ પહોંચી જતો.
તેને નવા નવા નંબરો પરથી ફોન કરતો.
દીપા ક્યારે પણ આવી ન
હતી જે આવા સંજોગોએ બનાવી દીધી હતી. તે ફક્ત તેના પતિને પ્રેમ કરતી હતી. વિનોદે પોતે જ તેને પોતાના શબ્દોથી
ફસાવીને આવી સ્થિતિમાં ફસાવી હતી. પણ હવે તે આ બધામાંથી બહાર નીકળવા માંગતી હતી
અને આ સંબંધને અહીં જ ખતમ કરવા માંગતી હતી. તેથી જ દીપાએ ઈચ્છા ન હોવા છતાં તેને મળવાનું અને વાત કરવી પડી. દીપાએ વિનોદને સમજાવ્યું કે
તેમની વચ્ચેના સંબંધોનું કોઈ ભવિષ્ય નથી અને તેથી તેનો અંત લાવવો જોઈએ. આવી શંકા
કરવાનો અને ઝઘડવાનો શું ફાયદો અને જ્યારે વિનોદને તેના પર વિશ્વાસ ન હોય તો આવા
સંબંધનો શું ફાયદો?
જોકે વિનોદ જાણતો
હતો કે દીપાનો પોતાનો પરિવાર છે અને તે પોતાના પરિવારને કોઈ માટે છોડી શકે તેમ
નથી. તેમ છતાં, વિનોદે દીપાની રડી રડીને માફી માંગી અને ફરીથી આવું નહીં કરવાનું વચન
આપ્યું, અને એવું પણ કહ્યું કે આ બધુ આ રીતે પૂરું થવાનું નથી. હવે દીપા સમજી ગઈ હતી કે વિનોદ
તેને આટલી સરળતાથી છોડી જવાનો નથી. આ સંબંધ તેના માટે મજબૂરી બની ગયો હતો અને
વિનોદ આ બધુ તેના પતિને કહેશે તેવો ડર પણ હતો. તેથી તેણે બધુ જેમ ચાલે તેમ
ચાલવા દેવા માટે પોતાને સમજાવી લીધું.
ફરી એ જ કોલ્સ, મેસેજ, ચેટીંગ, વિનોદની વાત
સંભળાવી - તમે ક્યાં વ્યસ્ત હતા??
તેની સાથે વાત કરો, તેણે આવી કોમેન્ટ કેમ કરી??
આને બ્લોક કરો. આટલા
લાંબા સમય સુધી ઓનલાઈન?? તમે કોની સાથે ચેટ કરી રહ્યા હતા?? પછી પોતે ગુસ્સે થઈ અને જો નહિ મનાવે
તો પીછો, લડાઈ-ઝઘડા એ જ થઈ રહ્યું હતું. આ બધું જોઈને દીપા ઘણી પરેશાન થઈ ગઈ.
આ ઉપરાંત વિનોદ તેની પાસેથી વિવિધ બહાને લાખો રૂપિયા પડાવી ચૂક્યો હતો. જ્યારે તેણે આ સંબંધને આગળ વધારવાનો ઇનકાર કર્યો, ત્યારે વિનોદે તેની છેલ્લી બાજી રમી અને તેણે અંત:વસ્ત્ર
વાળી કેટલીક તસવીરો પાછી
મોકલી....
પછી મને દીપાનો
ફોન આવ્યો, એને રડતાં રડતાં મને આખી વાત કહી, સૌ પ્રથમ મેં
તેને ઘણું સંભળાવ્યું, કહ્યું કે તું નાની બાળકી નથી કે કોઈ ફસાવે અને તું એની વાતમાં
આવી જાય, જો આ વાતનો પર્દાફાશ થશે તો શું થશે. તું તારા પતિ અને
તારા બાળકોની નજરમાં ઉતરી જઈશ... મેં
કહ્યું હવે તારે શું જોઈએ છે, તેણે કહ્યું મારે આ બ્લેકમેઈલિંગમાંથી છૂટકારો
મેળવવો છે... મારે મારો પરિવાર મારી નજર સામે તૂટતો હું જોઈ શક્તિ નથી. મેં કહ્યું ઠીક છે... હું આમાંથી 100% છુટકારો
મેળવવાનો પ્રયત્ન કરીશ, પરંતુ જો તમે ભૂલ કરી છે તો
ભોગવવા તૈયાર રહે જો, હું વાત જાહેર ન કરવાનો પ્રયાસ કરીશ પણ જો
જાહેર થાય તો સત્ય સ્વીકારી લેજો ... તમારા પતિ સમજદાર છે... તે સ્વીકારી
લેશે.
મેં મારા એક
ઈન્સ્પેક્ટર મિત્ર સાથે વાત કરી અને એક મહિલા ઈન્સ્પેક્ટરને વિશ્વાસમાં લઈને, દીપાએ વિનોદને મળવા માટે એકાંતમાં
બોલાવ્યો, પછી એ જ પોલીસના દબાણ હેઠળ,
તેની તમામ તસવીરો, ચેટ્સ અને બધું રિકવર કર્યું,
ફોનનો કબજો લઈ લીધો, થોડી એની મહેમાન નવાજી પોલિશના હાથે કરાવી, થોડા સમય પહેલા સુધી, સિંહની જેમ ફરતો વિનોદ બકરીની જેમ મીંમ્યાવા
લાગ્યો હતો… પછી તેને ચેતવણી આપીને છોડી દીધો, પરંતુ તે પહેલા
તેણે સરસ મેથી પાક ચાખડ્યો,,
થોડા દિવસો માટે, ઉઠતી વખતે. સવાર-સાંજ ભગવાને ચોક્કસપણે યાદ કર્યું હશે. આમ એક સ્ત્રીને
બ્લેકમેલ અને શોષણથી અને તેના પરિવારને વેરવિખેર થવાથી બચાવી લેવામાં આવ્યો હતો..
દીપાને થોડું મોડું ભાન થયું પણ તે સાચું છે કે ખોટું, તેનો ફોન ચેક
કરવાનો કોઈને અધિકાર નથી. તેમ જ તેણે કોઈને એટલો અધિકાર ન આપવો જોઈએ કે કોઈ તેનું
અપમાન કરે અથવા તેના સ્વાભિમાનને ઠેસ પહોંચાડે. હા, તેમણે એક વખત ભૂલ કરી
હતી પરંતુ તે એટલી ઉતરેલી ન હોતી કે તે બીજા બધાના પ્રેમમાં પડી જાય. તેમ કરવાની પણ તેને
જરૂર નહોતી. મારી વિનંતી પર, દીપાએ આખરે નક્કી કર્યું કે જો જરૂર પડે તો તે તેના પતિને બધું જ સાચું કહેશે, પછી ભલે તેને ગમે તેટલી સજા મળે. કમ સે કમ તેને આ બ્લેકમેઈલિંગ અને અપમાનમાંથી
તો રાહત મળશે.
અહીં મને પ્રશ્ન
થાય છે કે બંને ખોટા હતા પણ આખરે એક મહિલાને શા માટે સજા ભોગવવી પડી. તાળીઓ એક
હાથથી નથી વાગતી પણ તાળી વગાડવાથી
વાગે છે જરૂર. આ વિશે તમારો શું વિચાર કે અભિપ્રાય
છે કમેન્ટ કરીને જણાવો...